රස දේවල් කන්න අපි කවුරුත් ආසයි.
පොඩි ළමයි රස දේවල් කන්න
වැඩියෙන් ආසයි කියල තමයි
ලොකු අය කියන්නෙ.
ලොකු අය හිතන්නෙත් එහෙමයි.
ඒත්
රස දේවල් කන්න
ලොකු පොඩි කවුරුත් එක වගේ ආසයි.
පොඩි ළමයි ආස බව
හංගන්නෙ නැති නිසා තමයි
ලොකු අය එහෙම හිතෙන්නෙ.
* ඇයි ඉතින් අපි රස දේවල් කන්නෙ.
බඩගින්නට.
* බඩගිනි වෙලාවක රස නැති දෙයක් දුන්නොත්
නොකා ඉන්නවද?
ගොඩක් බඩගිනි නම් රස නැතිවුණත් කනවා.
* හොඳටම බඩ පිරුණ වෙලාවක
රස නැති දෙයක් දුන්නොත්
කන්න හිතෙනවද?
නෑ...
* හොඳටම බඩ පිරුණ වෙලාවක
රස කෑමක් දුන්නොත් බෑ කියනවද?
නෑ.. කනවා.
බඩගිනි වෙලාවට රස බැලුවෙ නැතුවට
අනික් වෙලාවට අපි රස දේවල් කන්නෙ
රසට ආස නිසා.
* කොහේද රස තියෙන්නෙ.?
රස කෑමවල රස තියනවා.
* කොහොමද දන්නෙ.
කන කොට රස දැනෙන නිසා.
* කොහාටද රස දැනෙන්නෙ.?
අපේ කටට.
* මුළු කටටම රස දැනෙනවද?
නෑ.. අපේ දිවටයි රස දැනෙන්නෙ.
දිවට රස දැනෙන්නෙ නැත්නම්
අපි කෑම කනවද?
නෑ.
එහෙනම් අපි කෑම කන්නෙ
කෑම වලට ආස වෙන්නෙ රස නිසා.
රස කෑම කන්නෙ
රසට තියන ආසාව නිසයි.
රසට තියන ආසාවට
බුදුන් වහන්සේ කියන්නෙ
කාමඡන්ද කියලයි.
ඇස් කන් නාසා ආදී
ඉන්ද්‍රිය පහටම
කාමඡන්ද පොදුයි.
මොනව හරිදේක
රසට තියන ආසාව වැඩි නම්
අපි ගොඩාක් කනවා.
ර්සට තියන ආසාව අඩු නම්
අපි කන්නෙ ටිකයි.
අපි ඕනවට වඩා කනව නම්
එහෙම නැත්නම් ඕන තරමට
කන්නෙ නැත්නම් ඒක හරිද?
නෑ. වැරදියි.
එහෙමයි කියල අපිට
කෑම නොකා ඉන්න පුලුවන්ද?
එහෙම කරන්න බැහැ.
කරන්න තියෙන්නෙ
රස කෑමක් කන වෙලාවට
ගොඩක් කන්න ආස හිතෙන කොට
මගේ හිතේ මෙ තියෙන්නෙ
රසට තියන කැමැත්ත
කියල දැන ගන්න එකයි.
තව කෙනෙක්
රස හොයන කොට
එයා රස හොයනවා
කියල දකින්න.
පුලුවන් නම් එයාටත් කියන්න,
ඔයා හොයන්නෙ රස නේද කියල..
රසට තියන කැමැත්ත
කාමඡන්දය වැඩි වුණාම
හිත අඳුරු වෙනවා.
හොඳ මොනවද,
නරක මොනවද කියල
නොපෙනී යනවා.
අනික් අයගෙ දේවල් හොරෙන් කන්නෙ
අනික් අයගෙ දේවල් උදුරගෙන කන්නෙ
රසට තියන කැමැත්ත
කාමඡන්දය
හොඳටම වැඩි වුණාමයි.
මීට පස්සෙ
කෑමක් කන කොට
දිවට දැනෙන රස
හොඳට බලන්න.
දිවේ කොතනටද දැනෙන්නෙ,
කොහොමද දැනෙන්නෙ කියල
හොඳට බලන්න.
රසට තියන කැමැත්ත
කාමඡන්දය හිතේ ඇති වුණාම
"මගේ හිතේ මෙ තියෙන්නෙ
රසට තියන කැමැත්ත"
කියල දකින්න.
ඒ ගැන සිහියෙන් ඉන්න කෙනාගෙ
හිත අඳුරු වෙන්නෙ නැහැ.
රසට තියන ආසාව නිසා
කරන වැරදි අඩුවෙනවා.
No comments:
Post a Comment